Metoda skautowa

11 września 2022

Skuteczny środek wychowawczy

Metoda skautowa

11 września 2022

Metoda skautowa

Metoda skautowa

Skuteczny środek wychowawczy

Od ośmiu lat Stowarzyszenie Rodzin im. bł. Mamy Róży prowadzi projekt wychowawczy dla dzieci i młodzieży oparty na metodzie skautowej. Przez ten czas wypracowaliśmy unikatowe rozwiązanie, które daje rodzicom możliwość organizowania skautingu w swojej parafii bez profesjonalnej kadry i bazy materialnej, ale z udziałem grupy dorosłych, związanych wspólną ideą. Naszą organizację nazwaliśmy „Wędrownicy”, bo ruch i ciągła gotowość do podejmowania wyzwań są naszymi znakami rozpoznawczymi.

Autorem idei skautingu był brytyjski wojskowy – gen. Robert Baden-Powell, żyjący na przełomie XIX i XX wieku. Opierając się na doświadczeniach wojennych, kiedy angażował nastolatków jako zwiadowców, postanowił stworzyć ruch dla młodych ludzi, który będzie formował dobrych obywateli. W Polsce skauting przybrał formę harcerstwa, do myśli Baden-Powella dodano przygotowanie młodzieży do walki o niepodległość Ojczyzny. Skauting został zauważony także przez Kościół jako narzędzie do ewangelizacji młodzieży. Francuski jezuita ks. Jakub Sevin SJ, zafascynowany dziełem Baden-Powella, stworzył na jego podstawie katolicki system wychowawczy.

Cele skautingu katolickiego obejmują wychowanie człowieka w wielu wymiarach:

  • kształtowanie charakteru na podstawie Zasad i Prawa wymaga pracy nad sobą, eliminowania słabości;
  • rozwój zmysłu praktycznego, czyli samodzielności, pozwala zadbać o siebie i radzić sobie w różnych sytuacjach;
  • wyrabianie ducha służby otwiera na potrzeby bliźnich, pomaga zwalczać egoizm;
  • pogłębianie relacji z Bogiem daje młodemu człowiekowi siłę, aby dążyć do zbawienia;
  • działanie dla rozwoju fizycznego i zdrowia pozwala dbać o swoje ciało i mieć dobrą kondycję.

Metoda skautowa „Wędrowników” opiera się na klasycznej koncepcji Ewy Grodeckiej, jednej z czołowych instruktorek ZHP w okresie międzywojennym, która kładła podwaliny pod polską metodykę harcerską. Rozwijamy ją w duchu chrześcijańskim, dostosowując do wyzwań współczesności.

W jej skład wchodzą:

  • pozytywność – wspieranie mocnych stron dzieci, szukanie konstruktywnych rozwiązań w każdej sytuacji;
  • indywidualność – rozpoznanie wyjątkowości każdego dziecka, jego potencjału i talentów, do których dostosowuje się propozycje rozwoju;
  • wzajemność oddziaływań – dwustronna relacja wychowawcza między opiekunami a podopiecznymi; opiekun nie ma być wodzem, ale przewodnikiem;
  • dobrowolność – świadome i wolne podjęcie decyzji o przynależności do organizacji skautowej i przestrzeganiu jej zasad, które stanowią drogowskaz dla postaw i zachowań; wszelkie formy nacisku i manipulacji są zabronione;
  • świadomość celów – uzmysłowienie dzieciom ich własnego wpływu na rozwój i realizację planów, transparentność działania organizacji skautowej;
  • wychowanie pośrednie – uczenie się przez działanie, stwarzanie dzieciom sytuacji, w których doświadczenie i przeżycie pomagają zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności; pedagogika przygody pozwala wychowywać poprzez gry i zabawy;
  • naturalność – dostosowanie się do specyfiki rozwoju dzieci w każdym wieku, wychowanie zróżnicowane w oddzielnych grupach dla dziewczynek i chłopców pozwala przełamywać stereotypy związane z płcią i podążać za naturalnym tempem rozwoju;
  • prostota – szukanie rozwiązań bazujących na życzliwości i solidarności, a nie na pieniądzach i majątku, brak zależności od instytucji rozdzielających granty i fundusz;
  • system zastępowy – praca w małych grupach stwarza możliwość dotarcia do każdego dziecka, poprzez bycie w grupie dziecko może rozwijać się społecznie;
  • wewnętrzna integracja – dążenie do tego, aby prawdy i zasady poznawane i uznawane przez dziecko za słuszne pozostawały w jedności z praktykowanymi przez nie w życiu, nauka szczerości i otwartości w miejsce zakłamania i obłudy;
  • wspólnota – gromadzenie się w jedno w realizowaniu planów Ojca, w zjednoczeniu z Chrystusem, w miłości i jedności Ducha Świętego, bliska relacja z Kościołem – Matką i Nauczycielką;
  • poznawanie Stwórcy przez stworzenie – nauka szacunku dla świata natury jako dzieła Bożego, poznawanie Boga poprzez poznawanie przyrody;
  • służba dla Boga i Ojczyzny – bezinteresowny dar z siebie na rzecz parafii i społeczności lokalnej, zaangażowanie w sprawy społeczne, służba liturgiczna;
  • wolność i odpowiedzialność – odnoszenie się do młodych z zaufaniem, powierzanie im zadań, traktowanie ich jako współtwórców organizacji;
  • otwartość na inicjatywy – ciągłe doskonalenie organizacji skautowej, szukanie nowych przestrzeni działania, elastyczność w dążeniu do celów.

Wartość skautingu szczególnie można docenić w czasach ograniczeń związanych z pandemią COVID-19. Po dwóch latach edukacji zdalnej dzieci odzwyczaiły się od normalnego życia społecznego, które zastępuje korzystanie z komunikatorów. Dramatycznie pogorszyła się też sprawność fizyczna, brakuje chęci do wyjścia z domu i poznawania świata. Na te problemy pomocą może być udział w zajęciach grupy skautowej. Po dalsze informacje zapraszam na naszą stronę internetową: https://wedrownicy.pl/

Maciej Tryburcy


Redakcja photo
Redakcja

Data utworzenia: 11 września 2022