Dziadkowie, którzy podejmują i identyfikują się z rolą wychowywania wnuków, rozwijają swe poczucie szczęścia.

„Family Relations"

Psychologowie zajmujący się relacjami w rodzinie podkreślają niezwykłą i niezastąpioną rolę dziadków. To właśnie oni pod wpływem doświadczeń życiowych, kompetencji nabytych przez wychowywanie własnych dzieci (a także uczenie się na własnych błędach) potrafią wprowadzić pokój i harmonię w rodzinę. Dla wielu nastolatków to właśnie babcia lub dziadek są powiernikami i doradcami – w sytuacji, gdy rodzice zbyt łatwo poddają się emocjom. Dziadkowie są przekaźnikami mądrości, opowieści rodzinnych i tradycji.

Problemy

Niektórzy rodzice przeżywają stres związany z ingerencją dziadków w ich metody wychowawcze. Narzekają na brak prywatności, podważanie kompetencji rodzicielskich i rozpieszczanie wnuków. Często kończy się to zerwaniem kontaktów, na czym cierpi cała rodzina. Drugą skrajnością jest przerzucenie obowiązków wychowawczych na dziadków.

Jeśli jesteś rodzicem

Babcia znów raczy Cię irytującą sugestią lub komentarzem. Zastanów się, czy naprawdę masz podstawy, by się obrazić? Zarówno Ty, jak i ona chcecie tego samego – dobra dziecka. A skoro miłość „nie szuka swego” i „nie unosi się gniewem”, lepszym rozwiązaniem jest skoncentrować się na dobru dziecka niż na własnych uczuciach. Pamiętanie o tym pomoże uniknąć „bycia zmuszonym do zerwania kontaktów”.

Z drugiej strony pamiętaj, że to są Twoje dzieci. Nie możesz żądać od swoich rodziców rozwiązywania problemów za Ciebie. Jeżeli zaś obawiasz się, że hojność dziadków „zepsuje” Twoje dziecko, pamiętaj, że sposób, w jaki je wychowujesz i dyscyplinujesz, ma większy wpływ niż okazjonalne interwencje dziadków.

Jeżeli jesteś dziadkiem, babcią

Dla dobra wnuków bardzo ważny jest Twój szacunek wobec ich rodziców. Oczywiście musisz interweniować, jeśli wnuk jest w niebezpieczeństwie. Jednak pamiętaj, że choć uwielbienie dla wnuków jest naturalne, to rodzice, a nie dziadkowie są odpowiedzialni za wychowanie dzieci. Dzielenie się swoimi doświadczeniami wychowawczymi (co czasem wiąże się z szczerym przyznaniem do błędu) jest jak najbardziej pożądane – ale wtedy, gdy na taką rozmowę się umówicie. Dla dobra rodziny nie wolno ci natomiast podważać autorytetu rodziców, krytykując ich w obecności wnuków.

Bogna Białecka - psycholog